بهره برداری از منطقه ویژه اقتصادی میانه وعده ای شیرین اما نامعلوم

به گزارش پایگاه خبری _ تحلیلی میانا، در ماه های اخیر خیلی حرف از آن به میان آمده است، برایش کانال تلگرامی راه اندازی کرده اند و طومار نیز امضا می کنند، معافیت گمرکی تا سقف ارزش افزوده و پرداخت عوارض گمرکی مازاد بر ارزش افزوده قطعات خارجی در تولیدات، ورود ماشین آلات خط تولید و ابزار و اثاثیه اداری بدون عوارض گمرکی، تبعیت از قانون کار مناطق آزاد تجاری و صنعتی در مناطق ویژه، صدور مجوز ساخت و پایان کار بصورت رایگان،  عدم محدودیت زمانی متروکه شدن کالا در منطقه ویژه همچنین شما با مطالعه قوانین و مقررات منطقه را نیز از مزایای آن عنوان می کنند. حالا مشخص است منظور چیست، بحث بر سر منطقه ویژه اقتصادی میانه است که چندسالیست وعده آن از سوی مسئولین شهرستان داده شده اما عملیاتی نشده است.

دور افتادن از اتوبان تهران – تبریز و همچنین از بین رفتن فرصت های شغلی نیز مزید بر علت شده تا نیم نگاه مردم را به کور سوی تبدل شدن شهرستان به منطقه ویژه اقتصادی باشد، تا شاید با این امر صنعت و تولید شهرستان جانی دوباره به خود بگیرید. 

از رتبه یک بیکاری میانه در استان آذربایجان شرقی که بگذریم، هم جواری با استان های زنجان و اردبیل، برخورداری از پتانسیل و ظرفیت های مهم اقتصادی و دارا بودن جمعیت جوان و جویای کار از جمله مواردی است که راه اندازی منطقه ویژه اقتصادی در میانه را به موضوعی با اهمیت تبدیل کرده است. 

اما هنوز قبل از اینکه به امید و آرزی تحقق وعده منطقه ویژه اقتصادی دل ببندیم باید بداینم بعد از گذشت ۴ سال از عمر دولت تدبیر و امید بیش  از نیمی از  ۲۹۰ واحد تولیدی و صنعتی  فعال در شهرستان میانه با مشکلات بزرگی دست و پنجه نرم می کنند. 

شهرستانی فرصت سوزی می کند علاوه بر کاهش جمعیت با وجود منابع فراوان طبیعی و پتانسیل های بکر ایجاد شغل در زمینه هایی همچون کشاورزی ، دامی و دارا بودن بهترین محصولات صادراتی ایران همچون سیب و برنج تا بحال نتوانسته از این منابع عظیم در صدد اشتغال بهره ببرد و اکثر جوانان آن سرگردان کلان های شهر کشور شده اند. 

فرماندار میانه در این باره می گوید: موضوع تبدیل شهرستان میانه به منطقه ویژه اقتصادی در کارگروه‌های استان تصویب‌شده و شرط اصلی تبدیل یک شهرستان به منطقه ویژه اقتصادی این است که یک سرمایه‌گذار در آن شهرستان ۱۰۰ هکتار زمین خریده و برای هر متر آن زمین نیز ۱۲۰ هزار تومان هزینه کند که با این حساب این ۱۰۰ هکتار زمین برای یک سرمایه‌گذار به مبلغ ۱۲۰ میلیارد تومان می‌رسد و جالب اینجاست بعدازاینکه سرمایه‌گذار این زمین را مجهز به برق، آب و گاز کرد اقدام به احداث خیابان کرده و سپس برای اینکه هزینه‌های صرف شده خود را بتواند بازگرداند اقدام به فروش آن زمین‌ها کند که این امر کاملاً غیرممکن است. 

شکری همچنین می افزاید: با این وضعیت ما بر این باور شدیم که باید در این خصوص دولت متولی این امر شود خوشبختانه این موضوع در شهرستان میانه حل شد لذا ما تمامی زیرساخت‌های شهرک ۱۰۰ هکتاری کلوچه خالصه را آماده کرده‌ایم و ما در این خصوص از استان و هم از رئیس شهرک‌های صنعتی کشور کتباً موافقت‌نامه گرفتیم؛ حال ما قدم اصلی را برای منطقه ویژه اقتصادی میانه برداشته‌ایم و برای گام دوم این امر ما مجوز لازم را برای احداث منطقه ویژه اقتصادی لازم است کسب کنیم سپس بعدازاین مراحل، این موضوع به هیئت دولت رفته و در آنجا نیز بررسی شود که ما در این خصوص نیز تمامی پیش‌بینی‌های لازم را انجام داده‌ایم و جای هیچ نگرانی نیست. 

حال باید منظر ماند دید قضیه منطقه ویژه اقتصادی شدن میانه و وعده های مکرر آن از سوی مسئولین مصادق بارز همان ضرب المثل معروف ” آفتابه لگن به شش دست ، شام و نهار هیچ چیز” است! 

نگارنده: امید کوهی