تبعیض و بی عدالتی در برخی ادارات شهرستان بی داد می کند
تبعیض و بی‌عدالتی برخی از ادارات شهرستان در انجام امورات و تهیه مایحتاج سازمانی خود از خارج از شهرستان قصه پردردیست که سالهاست صنعتگران و صنوف مرتبط را آزار می دهد. چه بسیارند ادارات دولتی و سازمان های وابسته به دولت و بخش خصوصی که بی ارزش ترین مایحتاج خودشان را هم از مراکز استانها یا تهران تهیه می کنند. معمولاً ادعای این افراد صلاح و نفع سازمان عنوان می شود در حالی که با احتساب هزینه های جاری مشخص می شود که در بسیاری از موارد متضرر اصلی اداره ایست که این روش را برگزیده است.
به قافلان سسی؛ این حرکت به ظاهر سازمانی در مواردی تیشه به ریشه ی فعالیت‌های خدماتی در داخل شهرستان می زند و به نوعی دهن کجی به توانمندیهای داخلی و فرصت های شغلی موجود در بخش تولید و خدمات است. بی توجهی به این مسئله پیامدهای مصیب باری را به پیکره شهر تحمیل می کند که اولین و مهمترین این پیامدها بیکار شدن افراد شاغل در این حوزه هاست.
شاید همین رفتار ناخوشایند سازمانی در سیستم مریض اداری شهرستان که متاسفانه وضعیت ژلاتینی به خود گرفته و با تغییر وضعیت روزگار می گذراند، باعث شده که برخی کارکنان دولتی و سایر بخش ها به نوعی از وضعیت موجود سوء استفاده کرده و با خودمحوری و یا شاید هم با هماهنگی مافوقشان تیشه به اعتماد عمومی مردم می زنند و در نهایت مردم را نسبت به نظام و سیستم اداری بدبین می کنند.
نمونه بارز این رفتارهای خودخواهانه و خودسرانه نامه مدیریت آموزش و پرورش میانه به مدیران مدارس شهر برای تهیه بنر بازگشایی مدارس از یک مرکز خاص است که بدون در نظر گرفتن مواردی که به آنها اشاره شد، عمل کرده و دیگران را از بهره مندی یکسان از فرصت بازگشایی مدارس که سالی یک بار تکرار می شود، محروم کرده است. بدون استعلام قیمت از مراکز دیگر چاپ بنر و بدون در نظر گرفتن یک اصل اساسی و مشخص در یک سیستم اداری، آن هم اداره ای که کار و فلسفه وجودیش آموزش دادن است. هرچند چنین رفتارهایی از سوی این اداره محترم مسبوق به سابقه است ولی انتظار می رود در این وضعیت دشوار زندگی مسئولین عالی شهرستان با برخورد مناسب با چنین رفتارهایی جلوی بدبینی را بگیرند و به حدس و گمان ها پایان دهند.
