پیگیری رگورد گینس در کشور آذبایجان برای ساخت بزرگترین دوچرخه و یدک آبی جهان
از چند سال پیش تلاش می کنم.تا اولین دوچرخه و یدک آبی جهان را با بطری خالی آب معدنی به زور وارد کتاب رکوردهای گینس کنم.اما هنوز موفق نشده ام.چرا که هیچوقت رکوردی به این نام در ایران ثبت نشده و نخواهد شد.تنها نشانه ای که می ماند.همان مدعی بودن هست.این کار را در ایران انجام داده ام.اما از جایگاه خوبی حتی از گروههای اجتماعی برخوردار نبوده است.سازمان حفاظت محیط زیست با یک چشم بسته از اینکار استقبال کرد.تا انجیوهای قلابی و دست نشانده خودرا وارد کار کند.تا یک کمی مشغول طنازی باشند.
بدلیل درگیری با مدرسه و معلم ایرانی،فقط تابستانها فرصت دارم.این رکورد هم با نام کشور دیگر برایم دردسر ساز است.چرا که 25 سال سابقه خدمت دارم.باید یکی از دو راه را انتخاب کنم.هر چند راه حل ساده ای هم دارد.که این مشکلات را برطرف می کند.اما هنوز آن مجوزی که این کار را بر من آسان کند.با تمام تلاشهایم از ایران بدستم نرسیده است.اما همچنان امیدوارم که یک روزی این کار را انجام دهم.
در حال رایزنی و تلاش هستم.بدون جو سیاسی و ادبیات خاص موجود این کار را در کشور آذربایجان انجام دهم.پیشنهادات و اسپانسرهای خوبی از این کشوردارم.اما هنوز به تصمیم نهایی نرسیده ام.در این برنامه تجربیات لازم را بدست آورده ام.تا در تلاش دوم برای ساخت دوچرخه و یدک آبی جهان با بطری های خالی آب معدنی از شگرد جدیدی بهره ببرم.
برای ثبت یک رکورد گینس،ابتدا برای اسپانسر از قابلیت آفرینش آن دفاع کنی .تا در تامین منابع مالی اجرای این کار و حضور نمایندگان گینس در مراحل ساخت و آزمایش و راه اندازی اعتبار لازم را پیش بینی کند.این روال طبیعی ثبت رکورد گینس هست.بدون حضور و تامین هزینه های نمایندگان ثبت رکورد گینس،امکانی در ثبت وجود ندارد.
از شهریورماه امسال بطور جدی و فعال دراین زمینه تلاش خواهم کرد.احتمالا در شهریورماه سفری هم به باکو جهت مشخص شدن مراحل اینکار انجام خواهم داد.اگر چنین کاری صورت پذیرد به نام کشور آذربایجان خواهد بود.
روزنامه همشهری بهار 94
وآرشیو مطالب اولین دوچرخه و یدک آبی جهان با بطری های خالی آب معدنی در میانه و ایران تابستان 93
داستان غم انگیز کتابی که در میانه نوشته شد.اما در تهران خوانده شد
در عمل چنین کاری دشوار بود.هر کسی یک حرفی می زد.تا در تولدش همه شک کنند.همه این توصیه ها انرژی منفی بود.تا اولین دوچرخه و یدک آبی جهان متولد نشود.اما سازمانده آن آموخته بود.که با صبر و بردباری و متانت و تلاش و کوشش چنین عملی کارساده و سهلی خواهد بود.هر چند ارکان یک جامعه سنتی و درگیر مشکلات،توانایی ارزش نهادن به چنین افکار و ایده ای را از ذات خودش دور می دید.و چه بسا در زایش این افکار و ایده خود یک جنگ ناخواسته را برای سرپوش نهادن به نقطه ضعف هایش در پیش کشید.چه می دانست.در پشت اراده سازنده آن توان خارج کردن این حرکت را از افکار عمومی نخواهد توانست توانایی و خلاقیت فردی یک انسان راپنهان کند.تا در گرد بی محلی چنین عملی روز به روز بر ارزش این کار افزوده شود.و حسرت اعضاء اجتماعی را در ارج نهادن به چنین عملی را به تفکر اجتماع سازنده و فعال بکشاند.
سه ماه وقت لازم بود.در ماه اول با پشتکار و تلاش ضمن فراخوانی اهداء بطری های خالی آب معدنی ،دوچرخه آبی و یدک آبی با نمادی زیبا و منحصر بفرد در جهان با شکل خاص و ظرفیت ویژه ساخته شد.اما درست در زمانی که دستهای تحسین بالا می رفت.به ناآگاه بر تولد این خلاقیت،مراسم عزاداری گرفتند.تا بر غربت خاک نشینی بنشیند.اما این فرزند جسور،با فرار از فضای این چنینی تولد خودرا در پایتخت ایران جشن گرفت.تا همه برزنده بودنش ،بیشتر بر عمق این چنین عملی مات و مبهوت در گذر دوران قبل از تولدش در تکاپوی خاطراتش باشند.
آری عکسها گواه این ادعابر تارک تاریخ سیاه نگاه های کج آلود و نامبارک بر سوگ ماتم خاطرات یک ایده جهان سومی در شهر میانه خواهد نشست.اما گذر زمان هر گز این کوتاهی را نخواهد بخشید.
برای دسترسی به کتابچه ها خاطرات ساخت اولین دوچرخه و یدک آبی جهان با بطری های خالی آب معدنی،می توانید به آرشیو همین سایت(میانالی) و یا به وب شخصی ام مراجعه فرمایید.این کتابچه در 17 قسمت تنظیم شده است.
http://www.miyanali.com/hossein-1351/1800 تا 1820 را دنبال کنید
http://ghara-baloch.blogfa.com/post/3247 اینجا قسمت بندی است.و شمارا برای رسیدن به خاطرات این کتابچه در سایت میانالی کمک می کند
عدم حمایت از اولین قایق بازیافتی در کشور تا مصادره آن توسط پایتخت نشینان!
ارسال شده در شنبه ۲۹ شهریور ۱۳۹۳ ساعت ۱۰:۰۸ توسط فراز احمدی
قایق بازیافتی طرحی بود که می توانست نام میانه را در سطح کشور مطرح سازد ولی عدم حمایت ها از این ابتکار بومی و سازه ی آبی باعث شد تا پایتخت نشینان، "سوچی و سفیر" را به سود خود مصادره کنند!
کمتر کسی در میانه پیدا می شود که نام "حسین قره داغی" را نشنیده باشد، از رکورد زنی هایش که بگذریم طرح آخر او حسابی در نشریات محلی و پایگاه های اطلاع رسانی سر و صدا کرد. او توانست در مدت زمان کوتاه، دوچرخه آبی خود را همراه با یدک که بعدها نام آنها را "سفیر و سوچی" گذاشت- بسازد.
خوانندگان وبلاگش وقتی پیگیر جریان و اخبار "سوچی و سفیر" بودند اغلب از عدم حمایت مسئولین شهرستان میانه از طرح آقای قره داغی می خواندند! و این سوال همیشه در ذهن خوانندگان و نظر دهندگان به مطالب بوجود می آمد که چرا نباید از چنین پتانسیلی در سطح شهرستان حمایت کرد و این حرکت زیست محیطی را به نام میانه زد؟
این سوالات همچنان ادامه داشت، تا اینکه حسین قره داغی برنامه ای که در ذهن خود داشت را پیاده کرد و در سد آیدوغموش میانه به مدت یک هفته سوچی و سفیر را به آب انداخت و تمام سد را بارها با اختراع دستی خود طی نمود و حتی در پایان رکورد زنی ، قریب به سی نفر را برای شکستن رکود آلمانی ها(که با سوار کردن هشت نفر بر روی سازه ی آبی رکورد دار بودند) سوار سوچی کرده و در حاشیه ی سد شروع به حرکت نمود که در حال حاضر ایشان بصورت غیر رسمی رکورد دار حرکت با بالاترین تعداد نفرات با سازه ی آبی خودساخته بر روی آب به شمار می رود که اگر نماینده ی گینس در ایران بود و این رکورد به شکل رسمی ثبت می شد شاید مابقی جریان اکنون به شکل دیگری رقم می خورد! اما در آخرین روزهای برنامه اش باز هم گله از مسئولین میانه داشت و می گفت: عازم پایتخت خواهم شد، قطعاً آنان به چنین طرح هایی بها می دهند!
و امّا چنین هم شد! پایتخت نشینان دست روی دست نگذاشتند تا چنین فرصتی از دست برود. سوچی و سفیر به عنوان اولین قایق بازیافتی کشور نام گرفت که در دریاچه المهدی(عج) پایتخت رونمایی می شود آن هم توسط شهرداری منطقه 9! شاید اگر مسئولین میانه هم دست روی دست نمی گذاشتند الآن تیتر خبرگزاری ها و روزنامه ها به جای اسم پایتخت نام میانه را در خود ثبت می کرد و افتخارش هم نصیب مسئولان میانه می شد تا تهرانی ها! ولی نوش دارو پس از مرگ سهراب چه سود؟
جدا از اینکه این طرح به اسم کدام شهر از کشور عزیزمان ثبت می شود، همین بس که اولین قایق بازیافتی را یک میانه ای ساخته است که امروز در کشور و شاید فردا در جهان، به عنوان رکورد دار این طرح شناخته می شود و خواهد شد.
خبرگزاری آریا اولین قایق بازیافتی کشور با همکاری شهرداری منطقه 9 و تشکل های مردمی زیست محیطی در دریاچه المهدی (عج) تهران به روی آب رفت و از این سازه بازیافتی رونمایی شد.
به گزارش آریا به نقل از روابط عمومی شهرداری منطقه 9 ، اولین قایق بازیافتی کشور با نام «سفیر و سوچی» توسط فعالان زیست محیطی ایرانی ساخته شد و با همکاری شهرداری منطقه 9 در دریاچه المهدی (عج) به آب انداخته شد.
این قایق بازیافتی در نوع خود و با شکل خاصی که ساخته شده ، اولین مدل از این سازه های بازیافتی در دنیا است و قبل از این نیز در طرح های دیگری ساخته شده است.
وی افزود: از گوشه کنار ایران و حتی از کشورهای فرانسه و بلژیک حدود 3500 بطری آب جمع آوری شد و ظرف مدت یکماه این قایق ساخته شد.
وی ادامه داد: علاوه بر این ، استفاده بهینه از پسماند خشک و دور ریز نیز از دیگر اهداف این طرح بوده که به نوعی با استفاده از مواد دور ریز این قایق ساخته شد.
این فعال زیست محیطی با اشاره به مسایل فنی این قایق گفت: این قایق از 3500 بطری آب معدنی به شکل خاصی ساخته شد که قسمت سفیر آن که دارای دوچرخه است در ابعاد 1.5 در 3 متر بوده و قسمت سوچی یا یدک آن نیز در ابعاد 2.5 در 4 متر است و با وزن حدود 150 کیلوگرم دارای ظرفیت 30 نفری است.
وی اضافه کرد: قسمت یدک این نوع قایق قابل تغییر است و می توان تعداد بطری ها را افزایش داد.
وی درباره نامگذاری این قایق به نام سفیر و سوچی نیز اظهار داشت: سفیر نخستین دوچرخه آبی، تلاش و باور یک ایرانی برای صلح جهانی است و سوچی هم به معنی متعلق به آب است.
به گفته وی این طرح قابلیت ثبت در کتاب رکوردهای گینس را نیز دارد و می تواند رکورد آلمانی ها را در تعداد ظرفیت بشکند که قبل از این آلمانها قایقی با ظرفیت 8 نفر را ساخته بودند و این قایق بازیافتی ظرفیت حدود 30 نفر را دارد.
http://www.miyanali.com/hossein-1351/clip/1
http://www.miyanali.com/hossein-1351/clip/162
http://www.miyanali.com/hossein-1351/clip/14
