محمود عزیز.............
محمود عزیز : ای گوشه نشین خرابات الست در نهانخانه اسرار چه لوحی خواندی که چنین سوزنده و توفنده با شمشیر عریان و خون آلود بر ملعبگان دست شیطان حمله ور شدی و ناقوس رسوایی شب نشینان و تیره روزان کور را در بلندای قله ایثار و شرف به صدا در آوردی و با قامتی استوار در حالی که نگاه رازناکت را به افقهای دلربای رهایی دوخته بودی شراب طهور جاودانگی را در ظلمت میخانه ، مستانه سر کشیدی و در کوی خموشان سفره پرحال و عارفانه سردادی و سوار بر مرکب عشق عزم از خود بریدن داشتی که با بالهای خونینت هجرت الی الله نمودی .
محمود جان ای شهید والامقام و ای مهاجر خونین بال و شاهینی خشمناک و دشمن شکار ، تو با خوران سوزان عشق و با سری پرسودا و مسئولیتی سنگین ، خود را به طوفان حادثه ها زدی و در اضطراب وصال ، نعره زنان و سرخ روی و گرفتار در پیچ خم گیسوی یار و خیره در خم ابرویش در سجده گاه عشق ، غرق به نوشینه سجود چون آتشفشانی هولناک از گستره خاک برخواستی و آرامش خاکیان خواب آلود را بر هم زدی و با زوزه های دل انگیز فشنگت و ناله های جانسوز قشنگت و خون احیاگر و رسواگر پاکت و پرشکوه سرخت ، آئین تشیع را ترسیم نمودی و چون آهوی گریزان و با زیبائی حیرت آور خیمه از این خاکدان برچیدی و بر بلندای شبستان ازل فرود آمدی . یادت همیشه گرامی و راهت پررهرو باد.
ای خوشا با فرق خونین در لقای یار رفتنی
سر جدا پیکر جدا در محفل دلدار رفتنی
به معراج ملکوتی دست یافت و در بهشت جاویدان و ابدی آرام گرفت .
