- ارسال کننده: یاوراحمدپور تاریخ: ۹۴/۱۰/۰۲
مباحث مطروحه در مورد نامزها در قریب به اتفاقشان خلاف آموزه قرانی است
قرآن متین را می توان نخستین و آخرین متن و مبنا دانست که در آن نادانی و سهو، موجب سقوط مسئولیت مجرم می شود. قرآن انسان را ساده لوحی ظلوم و جهول می خواند. از قبول او در حمل بار آیات آسمانی، که کمر کوه را می شکند، متعجب است. مسئولیت دانا و نادان و سالم و بیمار را یکی نمی شمارد و پلید و پاک و نانینا و کر و ناشنوا و تاریکی و روشنایی و مومن و فاسق و مرده و زنده و دانا و نادان و نور ظلمت را برابر نمی گیرد و قید این نابرابری ها، اعلام برتری یکی بر دیگری نیست، تذکری است تا به توان جسمی و رشد دانایی در دیگران، هنگام ارائه مسئولیت توجه کنیم و الگوی مدیریت الهی در این باره را اعلام می کند که: " ... خداوند کسی را فراتر از طاقتش مکلف و مسئول نمی داند"( بقره، ).
قرآن وجود نهاد توحش در آدمی را تأئید می کند و در آیات مکرر او را طغیانگر ، ناآگاه دشمن خو، بخیل، حریص، مغرور و جدال طلب می شمرد به همین خاطر است که کمر به تربیت وی می بندد. از باب تسلط این اوصاف است که قرآن ابواب توبه را پیوسته و در هر زمانی باز می گذارد تا به هر میزان تربیت بر طبیعت اشخاص غلبه می کند، تظاهر و اظهار کنند و از گذشته خود فاصله بگیرند.
سوال از شهروندان:
وقتی قرآن و خداوند به خاطر ناآگاهی انسانی توبه پذیر است، ما در چه مقامی هستیم که بدون پرسش از وضعیت حال افکار نامزدها، که شاید از ناآگاهی قبل مبرا شده اند و به توبه برگشته اند و قادرند مباحث لازمه را حتی در حمایت یا مخالفت مشروط دولت فعلی بپردازند، صرفا بر مبنای کرده های گذشته آنها یا اطرافیانشان، تنبیه کنیم و فضا بحث سازنده را که می تواند تضمیین کننده منافع عموم باشد، محدود کنیم تا شاید نامزدهای مدنظر ما در انتخابات توفیق یابند؟ متاسفانه این جوسازی بیشتر از طرف خواهان نامزدها مطرح و سعی می شود به فضای گفتمان شهرستان تسری یابد.
امید است شهروندان از سیاست دولتها در حوزه های مختلف و از جمله دولت فعلی، از نامزدها بپرسند و صراحت پرداخت به موضوع از طرف نامزدها بعلاوه پشیمانی از کارکردهای ناصواب گذشته آنها ... را مبنای انتخاب قرار دهند.
