روستای سیه منصور
روستای سیه منصور/ میانه / آذربایجان شرقی
در جهت شمال غرب نقشه زیبای کشورمان مرکز مثلث فرضی که از اتصال شهرهای میانه، سراب و خلخال در دامنه رشته کوه بزقوش است روستایی زیبا از توابع شهرستان میانه قرار گرفته است به نام سیه منصور که محل سکونت جمع تقریبا ۴۰ خانواری از ایرانیان پاک و زحمت کش است.
در جهت شمال غرب نقشه زیبای کشورمان مرکز مثلث فرضی که از اتصال شهرهای میانه، سراب و خلخال در دامنه رشته کوه بزقوش است روستایی زیبا از توابع شهرستان میانه قرار گرفته است به نام سیه منصور که محل سکونت جمع تقریبا ۴۰ خانواری از ایرانیان پاک و زحمت کش است.
اطراف این روستا بجزمناظر طبیعی خدادادی، باغ های حاصلخیز و پربار سیب جلوه می نماید. تنوع گونه های گیاهی، پرورش انواع دام و طیور و زنبور عسل در این روستا به چشم می خورد. این روستا پس از طی ۶۴ کیلومتر از شهر میانه و گذشتن از بخش ترک به عنوان آخرین روستا در این امتداد جلوه می نماید. روستای سیه‌منصور توسط روستاهای دلی‌قیز، سوطی، سنقرآباد، لیوانلو و توشمانلو احاطه شده‌است و از نظر جمعیتی کم جمعیت ترین آنهاست.
تا پیش از تامین آب آشامیدنی روستا توسط سیستم لوله کشی، روستاییان از آب چشمه های طبیعی به نام های دالی بولاغ، باش بولاغ، ذوالفعلی بولاغ و ... آب مورد نیاز خود را تامین می کردند.
آب آشامیدنی سیه منصور بصورت لوله کشی از چشمه تندرلی به فاصله سه هزار متر از روستا از دامنه های بالاتر رشته کوه برقوش (بزگوش) تامین می گردد. این آب تمام ویژگی های آب معدنی سالم و خالص را دارد با خنکی همیشگی. به تعبیری ساکنان سیه منصور از معدود روستا نشینانی هستند که با آب معدنی حمام می کنند
رشته کوه بزقوش (بزگوش) پر چشمه ترین رشته کوه ایران است و کوهنوردانی که به این رشته کوه عزیمت می نمایند به ذخیره زیاد آب نیازی ندارند چرا که اگر ۱۰۰۰متر در هر یک از جهات بروند بعید است که به چشمه یا رودخانه حاصل از چشمه های بالادست تر برخورد ننمایند
عسل حاصله در روستای سیه منصور از شهد انواع گل گونه های گیاهی دامنه سرسبز بزقوش (بزگوش) بویژه شهد گل گون می باشد.
در جهت شمال غرب نقشه زیبای کشورمان مرکز مثلث فرضی که از اتصال شهرهای میانه، سراب و خلخال در دامنه رشته کوه بزقوش است روستایی زیبا از توابع شهرستان میانه قرار گرفته است به نام سیه منصور که محل سکونت جمع تقریبا ۴۰ خانواری از ایرانیان پاک و زحمت کش است.
اطراف این روستا بجزمناظر طبیعی خدادادی، باغ های حاصلخیز و پربار سیب جلوه می نماید. تنوع گونه های گیاهی، پرورش انواع دام و طیور و زنبور عسل در این روستا به چشم می خورد. این روستا پس از طی ۶۴ کیلومتر از شهر میانه و گذشتن از بخش ترک به عنوان آخرین روستا در این امتداد جلوه می نماید. روستای سیه‌منصور توسط روستاهای دلی‌قیز، سوطی، سنقرآباد، لیوانلو و توشمانلو احاطه شده‌است و از نظر جمعیتی کم جمعیت ترین آنهاست.
تا پیش از تامین آب آشامیدنی روستا توسط سیستم لوله کشی، روستاییان از آب چشمه های طبیعی به نام های دالی بولاغ، باش بولاغ، ذوالفعلی بولاغ و ... آب مورد نیاز خود را تامین می کردند.
آب آشامیدنی سیه منصور بصورت لوله کشی از چشمه تندرلی به فاصله سه هزار متر از روستا از دامنه های بالاتر رشته کوه برقوش (بزگوش) تامین می گردد. این آب تمام ویژگی های آب معدنی سالم و خالص را دارد با خنکی همیشگی. به تعبیری ساکنان سیه منصور از معدود روستا نشینانی هستند که با آب معدنی حمام می کنند
رشته کوه بزقوش (بزگوش) پر چشمه ترین رشته کوه ایران است و کوهنوردانی که به این رشته کوه عزیمت می نمایند به ذخیره زیاد آب نیازی ندارند چرا که اگر ۱۰۰۰متر در هر یک از جهات بروند بعید است که به چشمه یا رودخانه حاصل از چشمه های بالادست تر برخورد ننمایند
عسل حاصله در روستای سیه منصور از شهد انواع گل گونه های گیاهی دامنه سرسبز بزقوش (بزگوش) بویژه شهد گل گون می باشد.
