مناطق طبیعی و دیدنی و گردشگری و قدیمی شهرستان میانه

مناطق طبیعی و دیدنی و گردشگری و قدیمی شهرستان میانه

تالاب ماهی آباد: واقع در 16 کیلومتری شمال شرقی میانه است.مسیر آن از کنار پارک جنگلی میانه و گلزار شهدای گمنام به سمت جاده ترک میگذرد.

شیر شیر کهریزی:یکصد سال در کنار رودخانه شهرچای سرد آبخانه ای ساخته شده است که هفت ناودانی دارد و از سنگ تراشیده شده اند که بصورت یکسان از آهنا آب شرب فرو میریخت.زه کشی آب و قنات آن از ضلع جنوبی امامزاده اسماعیل(ع)تا کاهریز میرسد.  

یوخاری مسجید:در میدان آزادی قرار گرفته بود بنا به گفته مردم منبر این مسجد به بازار مسجیدی منتقل شده است.

نغاب:

نشق:

رشته کوههای بزغوش:

کوهی که بین میانه و شهرستان سراب  واقع در شما شرقی میانه میباشد برای رسیدن به رشته کوههای نیز باید از مسیر جاده ترک حرکت کرد در 35 کیلومتری شمال میانه قرار دارد که همزمان با مواد خروجی آتشفشانهای سهند و سبلان ارتفاع یافته است

ارتفاعات گچیلیک:

واقع در 18 کیلومتری جاده  میانه به سمت زنجان واقع شده‌است

آبشار ایورق: در دهستان تیرچایی بخش کندوان شهرستان میانه واقع شده‌است.

برنلیق:

آبشار بلوکان:

آبشار بلوکان در شمال روستای بلوکان و در مسیر رودخانه ای به همین نام قرار دارد که از کوه های بزغوش سرچشمه گرفته و به رودخانه شهر چایی می پیوندد. شهر چایی خود با پیوستن به قزل اوزن به دریای خزر سرازیر می گردد.فاصله ان از مرکز شهرستان حدود68 کیلومتر است

روستای ملا حاجی:

روستا بالسین:

آبگرم ممان: دارای خواص درمانی در شمال شرقی شهرستان میانه و روستای ممان واقع شده است.مسیر روستا از سه راهی خلخال میگذرد.سه راهی خلخال در 6 کیلومتری جاده میانه به سمت زنجان بعد از پلیس راه میانه زنجان واقع شده است.

سد استور(شهریار):

چشمه آبگرم طبیعی گوگدرق:در شهرستان میانه دهستان بروان غربی بخش ترکمانچای و روستای گودرق واقع شده‌است. این روستا درجنوب شرقی شهر ترکمانچای و۴۵کیلومتری میانه به سمت تبریز واقع است.

سد اونلیق:

آبشار طبیعی: واقع در 20 کیلومتری میانه به طرف تبریز واقع شده‌است

دره اوروان بالسین:

چشمه طبیعی سیدلر:

واقع در30 کیلومتری میانه  به طرف تبریز واقع شده‌است

پل راه آهن:

سد آی دوغموش:

در جنوب شهرستان میانه و15 کیلومتری جاده میانه به سمت میاندوآب در آذربایجان غربی واقع شده است.

رودهای قزل اوزن ,میانه چای,قرانقو ، آق چای , ترکمانچای , آیدوغموش , گرمرود , شهرچای ,دیزج چای,کلامرز چای,گرمی چای,از رودهای مهم شهرستان است که آورد آنها بالغ بر چهارمیلیارد مترمکعب در سال می باشد

رودخانه قزل اوزن یکی از طولانی‌ترین رودخانه‌های ایران است که از کوه‌های کردستان سرچشمه می‌گیرد و پس از پیوستن به شاهرود به دریای خزر می‌ریزد.

قزل اوزن:

نامی است ترکی و از دو جزء «قزل» به معنای «سرخ» یا «طلا»، و «اوزن» به معنای «شناور» تشکیل شده است. معنای دقیق آن روشن نیست و گمان زده شده است که به معنای «رودی که در آن طلا شناور است»، یا «رودی که به رنگ سرخ شناور است» و حتی «رودی که در آن ماهی قزل آلا شناور است» گفته شده است.نام تاریخی این رود در منابع یونان باستان آماردوس (به نام قوم آمارد) بوده است. در منابع اسلامی آن را نهرالابیض (=سپیدرود) خوانده‌اند و در سده‌های میانه تمام این رود به نام سپیدرود یا سفیدرود معروف بود ولی بعدها فقط به بخشی از آن که از منجیل تا دریای خزر فراردارد سفیدرود می‌گفتند. فرهنگستان ایران نام سفیدرود را برای تمام این رود مقرر کرد ولی اکنون از سرچشمه تا منجیل به آن قزل اوزن می‌گویند.این رودخانه از ارتفاعات چهل‌چشمه استان کردستان سرچشمه گرفته و پس از عبور از منطقه گروس و جذب روخانه‌های متعدد وارد جلگه خمسه شده و رودخانه ‏های زنجان‌رود و ابهرچای را ضمیمه خود ساخته و به مسیر خود ادامه داده و در حدود پلدختر وارد تنگه کوهستانی قافلانکوه شده و از کنار این کوهستان گذشته و نرسیده بشهر میانه رودخانه‏‌های قرانقور، آیدوغموش و هشترود را که بالاخره به میانه‌رود می‌پیوندند و از غرب بشرق جریان دارند ضمیمه خود ساخته و در این محل در عرض جغرافیائی ۳۷ درجه و ۲۶ دقیقه عرض شمالی و ۴۷ درجه و ۵۱ دقیقه طول شرقی بمسیر خود ادامه داده و تقریباً در برابر «میانه» بسوی مشرق قوسی زده و از کنار ارتفاعات ماسوله جاریست.

قزل‌اوزن در جنوب استان گیلان در درون آب دریاچه سد سفیدرود به رودخانه بزرگ شاه‌رود پیوسته و تشکیل رودخانه‌ای به نام سفیدرود می‌دهد.