سفره بی نان کارگران فولاد میانه و موج سواری مسئولین مربوطه و نا مربوطه!
در حالی مسئولین، هفته کارگر را جشن میگیرند و حرفهای قلمبه سلمبه میزنند که، در قلب کارگران فولاد اثری از امید نیست و در سفره شان اثری از نان!
یکسال است که ما را با حرف و فقط باحرف فریفته اند ، تا به حال عملی انجام نداده اند تا اثرش را این کارگران زحمتکش ببینند ، البته هر عملی هم که انجام شده، تنها اثرش ، دربدری، بی پولی و شرمندگی ما از دوست و دشمن شده است!
یکی با فریاد گرگ امد و گرگ امد ، همه را میترساند و دیگری با فریاد گرگ را فراری دادم ادای قهرمانها را در میاورد حال در این میان ما را چه حساب میکنند خدا میداند!
این میگوید انها نمیگذارند و انها خبر میدهند او نباید کاری بکند! اقایان حسابی و نا حسابی، مگر سفره ما محل زور آزمایی شماهاست؟
اگر چیزی نشده اگر کاری تمام نشده، چرا با بوق و کرنا گوش عالم را کر میکنید، پس کجاست ان سنگی که بر گیجگاه زدی؟ آقای محترم آن گیجگاهی که سنگ به ان خورده، گیجگاه ما کارگران است! کجا زده ای ان سنگ را؟
اقایان و یا مسئولینی که چوب حراج به نان سفره ما و ابروی ما زده اید و میزنید،خدا مزدتان را بدهد.
