مرثیه ای بر حیف و میل اموال عمومی توسط شهرداری میانه
پدیده «وندالیسم» یا تخریب اموال عمومی یک پدیده اجتماعی زشت و مذموم است که در همه جای دنیا به چشم میخورد و ریشه در ضمیر انسانها دارد و به جنسیت، نژاد، ملیت، فرهنگ، مذهب، سن، قومیت، مدرک، نوع خانواده و جامعه بستگی ندارد و در همه ممالک توسعهیافته، کمتر توسعهیافته و در حال توسعه دیده میشود.
«وندال» و یا به عبارتی دیگر فرد خرابکار، به صورت ارادی و آگاهانه به تخریب اموال عمومی و در برخی موارد اموال خصوصی می‌پردازد و آثار و تبعات منفی از خود برجای می‌گذارد.(فرهنگ اصطلاحات)
«وندالیسمی» با ورژن جدید به نام «وندالیسم دولتی!» ظهور کرده که به مراتب مخربتر است
در سالهای اخیر نوعی دیگر از «وندالیسم» یا به عبارتی ورژن جدید این پدیده به نام «وندالیسم دولتی» ظهور کرده که به مراتب از «وندالیسم عمومی» مخربتر و تبعات منفی آن صدها بار بلکه هزاران بار بیشتر است.
هر از گاهی(البته این هر از گاهی، بستگی به این دارد که برخی سازمان های مرتبط با فعالیت های عمران شهری دست به کار شوند!) شاهد کندهکاری یا دوبارهکاری در پروژههایی هستیم که عنوان «مهندسی ساز» را نیز با خود یدک میکشند که بلافاصله بعد از افتتاح یا یکسال بعد از آن شاهد تخریب آن پروژه و یا بروز اشکالات اساسی در آن هستیم. اما شاهکارهای مهندسی در پروژه های عمرانی و ایجاد مبلمان شهری شهرداری میانه تمامی ندارد. در بسیاری از موارد شاهد تخریب چندباره و دوباره سازی آنها هستیم. این پروژه های مهندسی ساز! گاهاً با عنوان پر طمطراق هدیه به شهروندان هم آراسته می شوند که شهروندان محترم گاهاً فکر می کنند که چقدر برای آقای شهردار و اعضای محترم شورای شهر که ناظر کارهای شهردار هستند، مهم اند. جالب تر اینکه بعضی از آنها حتی منتظر گرفتن این هدایای گرانبها نمی مانند و بنرهای تبریک و تقدیر توسط آنها(شما بخوانید عوامل شهرداری!!) از در و دیوار عمارت بلدیه آویزان می شوند. غافل از اینکه در این پروژه های ناکارآمد و غیرکارشناسی آنچه رعایت نمی شود، حقوق همین شهروندان! است.
هفته نامه قافلان به عنوان زبان گویای مردم میانه همواره در انتقاد از بی مسئولیتی و عدم کارایی شهردار محترم در حفظ اموال عمومی و بیت المال پیشرو بوده و همواره تاوان این شجاعت خود را پرداخته و می پردازد. اما چه باک!.
در سکوت معنی دار اعضای محترم شورای شهر و دستگاههای نظارتی شهرستان، برای چندمین بار شاهد حیف و میل بیت المال از طرف شهرداری میانه هستیم. بیت المالی که مردم بیچاره میانه با هزاران بدبختی آن را جمع می کنند و به عنوان عوارض به شهرداری پرداخت می کنند تا هزینه عمران و آبادانی شهر شود. ولی بی مسئولیتی و عدم درایت و نظارت و ناکارآمـدی یک عده، باعث تضییع حقوق شهروندان شده و هزینه های بسیاری را روی دست شهرداری می گذارد.
اوایل امسال شهردار میانه صحبت از هدیه شهرداری به شهروندان کرد و بشارت داد که گره ترافیکی میدان دهقان فداکار را حل خواهد کرد. پروژه ای که با نکته سنجی یکی از شهروند خبرنگاران میانه، نقشه ارائه شده آن اصلاح و دوباره در محل نصب شد. ولی عملیات اجرایی آن مثل پروژه های دیگر این شهردار، معطل ماند و درجا زد و امروز شاهد تخریب و دوباره کاری جدول های آن هستیم. جدول هایی که عملیات اجرای آنها چندصد میلیون هزینه روی دست شهرداری گذاشته است.
آیا وجدان آگاهی در این مجموعه عریض و طویل وجود دارد که به این حیف و میل ها اعتراض کند؟ هنوز خاطره تلخ پروژه میدان ورودی شهر با نزدیک به یک میلیارد تومان هزینه بی خودی و بدون کارشناسی، از اذهان عمومی مردم پاک نشده که با بی توجهی شورای شهر قبلی و به دست همین شهردار توانمند، پوچ و بی جهت بر باد رفت و هیچ کس پاسخگو نشد و وقتی قافلان تیتر زد که بیت المال مردم در شهرداری هدر می شود. عده ای در مدح فعالیت های شهرداری حماسه ها سرودند و چکامه ها خواندند.
ولی چاپلوسی چاپلوسان دلیلی بر سکوت ما و خیلی از دوستان مان نیست و نخواهد بود. سکوت رسانه ای در برابر این حیف و میل، تاوان سنگینی دارد که نصیب بی تفاوتهای عرصه اطلاع رسانی خواهد شد و قضاوت با مردم است که حق را از ناحق و انتقاد سازنده را از تخریب تشخیص دهند.
