نظر یکی از دوستان در رابطه با آبادی شهرستان میانه
اقای نصيرزاده ( روان شناس ): 1389/6/18
خدمت تمامي دوستان و همشهريان نمازگزار و روزه دار سلام عرض كرده ، پيشاپيش فرا رسيدن عيد بزرگ فطر را خدمت تمامي مومنين تبريك عرض مي نمايم. اگر بخواهيم واقعيتها را فقط در چند سطر آنهم فقط از روزنه ديد خود بنگاريم و منتظر پاسخ باشيم ، كارها را زياد پيش نمي برد. اگر عموم مردم اينهمه از كار مسئولين شهر گله دارند ، خوب آنها هم از كار برخي از مردم گله دارند. اينكه واقعا اگر مسئولين بخواهند كه مدام يك فرد عاقل و بالغ را كنترل كنند ، كار درستي نيست و اين خود باعث مي شود تا به كارهاي اساسي نتوان رسيد. وقتي برخي از مردم خود در سر وقت آشغالهاي خود را بيرون از منزل نمي گذارند تا كارگران زحمتكش شهرداري آنها را در جمع آوري كنند ، خب چه انتظاري از مسئولين شهر بايد داشته باشيم. وقتي يك مغازه دار هنوز به عرف و شريعت دين خود واقف نيست و سالي يكبار و بيشتر به مكه و ديگر مكانهاي زيارتي مشرف مي شود و نميداند يا مي داند كه سدمعبر خود گناه محسوب مي شود ، از يك مسئول چه انتظاري بايد داشت. وقتي خودمان هنوز طريقه از عرض خيابان رد شدن يا آشغال را به سطل آشغال انداختن را بلد نيستيم ، چه انتظاري از يك مسئول بايد داشت. و خيلي چيزهاي ديگر... آيا منزل خود را چنين مي كنيم ؟ زماني يك انتقاد وارد است كه اول آن شخص به خودش رجوع كند و بعد به انتقاد بپردازد ، گرچه بسياري از انتقادهاي وارده از طرف مردم به مسئولين و بلعكس ، واقعا بجاست اما زماني ميانه ميانه ميشود كه همه مان دست در دست هم دهيم و اول خودمان را اصلاح كنيم سپس ديگران را. اگر بسياري از شهرهاي اروپا ، زبانزد عام و خاص است ، فكر نكنيم آنجا فرشته اي وجود دارد بلكه آنها خود فرشتگان نجات بخش كشورشان هستند. حتي بسياري از شهرهاي ايران واقعا مردمانشان هميشه در تلاشند كه شهري آباد دارند.الحمدولله ميانه داراي مسئولاني هست كه تلاششان وصف ناپذير است هرچند بعضي كوتاهي ها هم وجود دارد و بلعكس ميانه داراي مردمان توانمندي است هرچند در بين آنها نيز كوتاهي هايي نيز ديده ميشود و همين كوتاهي هاست كه باعث عدم پشرفت ميشود. اما راه نجات به نظر من آگاه سازي و آموزش است ما بايد از آموزشهايي هرچند كوچك مثل آشغال انداختن به سطل آشغال را شروع كنيم تا به آموزشهاي بزرگ برسيم و اين فقط به همت شوراهاي محله كارساز است.مثلا در ميانه محله هاي مختلفي وجود دارد و همه ما انها را مي شناسم مثل: محله چهار خانوار يا محله درويشها و ... خب مسئولين با كمك خود مردم ميتوانند شوراهاي اين محله ها را فعال كنند و امتيازي از اين فعال بودن به آنها بدهند مثلا مسابقه اي طرح شود كه امتياز مثل احداث پارك به محله هايي داده مي شود كه بتوانند محله خود را در عرض يك ماه پاكيزه نگه دارند. لذا اگر يكي از ريش سفيدان محل يا فرد نامدار و... دست به پاكيزه سازي محل بزند واقعا تاثير به ديگر افراد مي گذارد و زماني كه ميانه در حفظ بهداشت محيط منظم شد ، اين خود تاثير بر مسئولين كشوري در امتيازدهي مي گذارد و يا شهرهاي همجوار را نيز تحريك مي كند تا آنها نيز چنين كنند.اگر ژاپن امروز زبانزد جهانيان در مثلا صنعت و... است چنين ابتكاري در كشور خود دارند. با احترام
