شعر بیکاری در میانه
مسئولا ناله مارو بشنوند ممنون
بیکاری
ای میانه چه کردی که گشتی پیاله گر بودی کاسه چون مراغه جیب جوانانت میگشت در مایه چون مراغه
نمایندگانت ایند و روند در بیکاری جوانانت ایند و روند در بیچارگی ولی تو هستی ثابت در بیکاری ای میانه
دل از جسمت کندند ای میانه فولاد از بهرت بردند ای میانه جوان از دامان پاکت بردند ای میانه
گوش و زبانت گشته قهوه خانه جوانانت گشته دخیل در قهوه خانه شدی در بیکاری نمونه ای میانه
معلم شمالیت در زیبایی غوغا میکند جوانانت در متر کردن هایت غوغا میکنند گشته اسفالتت شاکی ای میانه
شدی میانه در ره تبریز و تهران گشتی دروازه در ره اذربجان و تهران ولی چه فایده ماندی در بیکاری نمونه ای میانه
کار هایت شده حمالی وکار گری چه جالب پارتی می خوایی ای میانه پارتی ندارم ای میانه بزار بمیرم ای میانه
می دانم مظلوم گشتی از وعده وعید میدانم پرتگاه استاندار تهران گشتی ولی من از تو کار می خواهم ای میانه
