پل دختر میانه یادگار"سبک معماری آذری"است!
اثر زیبای معماری قرن هفتم هجری در شرق قافلانکوه بر روی رود قزل اوزن (طلای شناور) جزو اولین آثار ثبت شده ی ملی در ایران تحت تاثیر هنر اسلامی و سبک آذری سومین مکتب معماری پس از اسلام اواخر ایلخانیان و تیموریان و اوایل صفویان از ویژگی های بارز این سبک ایوان مرتفع است که در دهانه ی وسط پل قابل رویت است، البته ناگفته نماند تاریخ دقیق ساخت این پل نامشخص است ولی با توجه به تدبیر اتاقچه ها و تزیینات در پایه ها ، بدنه ی پل و مهم تر منطقه استقرارباید آن را مربوط به سبک آذری دانست ، از دیگر ویژگی های این اثر باستانی قرارگرفتن در نزدیکی جاده ابریشم است . متاسفانه دهانه ی وسط بوسیله ی قوای دموکرات در 20 آذر 1325 فروریخته است ، نا گفته نماند این پل روبروی قلعه ی دختر ( قیز قالاسی ) قرار گرفته که با خود افسانه ای زیبا و شنیدنی به همراه دارد . داستان زیبای چوپانی به نام قزل که عاشق شاهزاده ی قصر قیزقالاسی می شود و هر روز با شنا کردن در رود قزل اوزن خود را به آن سوی رود نزد معشوقه اش می رساند که در یکی از این وصال ها ی شیرین و نافرجام، قزل اوزن خروشان قزل را به کام مرگ فرو می برد و به یادبود وی نام رودخانه را قزل اوزن می نهند(شیخ الاسلامی). باستان شناسان بر این باورند که ایزدبانوی ناهید، خدای آب و باران و فراوانی یکی از فرشتگان آئین زرتشت بوده و بخاطر آنکه این پل‌ها که اهمیت ویژه‌ای در زندگی و اقتصاد مردم داشته و از سیل آبها و خطرات جوی و طبیعی در امان باشد اسم دختر را برای آن می‌نهادند که این فرشته از آنها نگهداری و پاسداری نماید.
تنها شناسه ی تاریخی این پل مربوط به دو کتیبه به خط نسخ می باشد که بر روی پایه های آن قرار دارد که یکی از آن ها به کلی از بین رفته است اما بر اساس اطلاعات کتیبه ای که بر روی پایه سمت چپ قرار دارد شاه بیگم بنت محمد بیگ موصللو دست به تعمیر آن زده است. البته این پل بعد از فروپاشی یک دهانه ی آن دوباره تعمیر شد ولی این پل وصله ی جدید را به تن نخرید و دهانه برای بار دورم فروریخت و هم چون دل شکسته ای وفادار به سینیق کورپی یا پل شکسته نیز معروف گردید.
