چهار ماه در گمنامی بعداز آزادی از زندان امارات به جرم واهی جاسوسی
درست 21 آبانماه 92 بود.که بعداز تحمل 78 روز زندان انفرادی همراه با شکنجه و عذاب روحی و جسمی بدون دسترسی به حقوق اولیه و بدون خبر وزارت امورخارجه و...با یک هواپیما در اسکورت امنیتی ویژه به ایران فرستاده شدم.هنوز تا این تاریخ علت زندانی بودنم مشخص نشده است.در این بین فرصت دسترسی به وکیل و سفارت ایران در ابوظبی در طی مدت 78 روز زندانی به من داده نشد.حتی در این مدت جرمم مشخص نشد.و به دادگاهی در امارات معرفی نشدم.در طول زندانی ام ، اماراتی ها دوست داشتند.جرم جاسوسی را به گردن بگیرم.در حالیکه یک معلم و سایکل توریست جهانگرد بیشتر نبودم.
حمایت مراجع بعداز آزادی زیاد قابل ملموس نبود و در این مدت.هیچ حمایت خاصی ازطرف وزارت امور خارجه و مسولین ایرانی ندیدم.بعداز چهار ماه آزادی از زندان امارات هنوز وسایل همراهم به من از طرف امارات عودت داده نشده است.دوچرخه ام در زندان امارات همچنان محبوس است.تا بعداز آزادی صاحبش به جرم واهی جاسوسی در انتظار رکورد ویژه در بین سایکل توریستهای جهان باشد
اثرات مخرب شکنجه ها حتما مرا یک روزی زمین گیر خواهد کرد.اما گذشت زمان این برخورد زشت اماراتی ها را بیشتر رو خواهد کرد.لذا از وزارت امورخارجه همچنان انتظار دارم.در این مورد اقدامات لازم و در خور شایسته را انجام دهند.
لازم بذکر است.چند ماه پیش یکی از هم وطنان ایرانی در این زندان زیر شکنجه جان خودرا از دست داد.
