حق زن به گردن شوهر چیست؟
از امام باقر (ع) است که پیغمبر (ص) فرمود: پیغمبر مرا در باره زن چندان سفارش کرد تا جایی که گمان کردم که او را جز بواسطه فاحشه آشکار (زنا و بی عفتی علنی) طلاق نتوان داد.
و فرمود: هر کس حتی بر یک سخن ناگوار زن شکیبایی کند؛ خداوند او را از دوزخ رهایی بخشد و بهشت را برایش حتمی سازد، و ۲۰۰ هزار حسنه برایش بنویسد، و دویست هزار گناه از او محو نماید، و دویست هزار درجه بالایش برد، و بهر موی تنش عبادت سالی برایش بنویسد.
اسحاق بن عمار از امام ششم (ع) پرسید حق زن به شوهر چیست؟ فرمود: شکمش را سیر کند، بدنش را بپوشد، و اگر جهالت کرد از او درگذرد. ابراهیم خلیل به خداوند از تند خویی ساره شکوه کرد، خداوند باو وحی فرمود: زن همانند استخوان دنده است اگر بخواهی راستش کنی می شکند و اگر با او همچنان مدارا نمایی از او بهره ور گردی، گفتم: این سخنان از کیست؟ حضرت خشمگین شد، و فرمود بخدا این سخن پیغمبر (ص) است.
و از آن حضرت (ع): امام صادق (ع) زنی داشت که او را اذیت می کرد، و امام از او در می گذشت.
از پیغمبر (ص): هیچ بنده ای از کسب حلال برای عیالش خرج نمی کند مگر آنکه خداوند هر درمی را هفتصد برابر به او عطا نماید.
و نیز فرمود: بهترین مردان امت من کسانی هستند که به اهل خانه خود تعدی روا ندارد، و بر آنها رحمت آرد و ستم نکند، بعد این آیه را خواند: «مردان بواسطه برتری هایی که خداوند به آنان داده بر زنان تفوق دارند» (سوره نساء- ۳۸).
از امام باقر (ع): هر که همسر دارد و لباس و غذای ضروری او را ندهد بر امام لازم است که بینشان جدایی افکند.
از امام ششم (ع)، در باره آیه شریفه: «و هر کس قدرت دارد باید از آنچه خدا به او داده است انفاق نماید» فرموده: مرد باید بزن چندان نفقه و خرجی دهد که بتواند خود را اداره کند و گر نه بینشان جدایی افکنده شود.
و از آن حضرت (ع): چون این آیه آمد: «ای مردم مؤمن خود و اهل بیت خود را از آتش بترسانید، و حفظ نمایید» (سوره تحریم- ۶)، مردی مسلمان بگریه نشست، و گفت: من از خودم عاجزم، و تکلیف خانواده ام نیز بگردنم افتاد.
پیغمبر (ص) فرمود:همین کافیست که آنها را به آنچه خودت را میخوانی امر نمایی و از آنچه خودت را باز می داری نهی کنی.
و از آن حضرت (ع): زنی برای کاری خدمت پیغمبر (ص) آمد. حضرت فرمود:گویا تو از تسویف دهندگانی، پرسید تسویف دهنده کیست؟ فرمود: زنی که شوهر او را برای حاجتی صدا کند، و او همچنان شوهر را سر بگرداند تا وقت بگذرد وشوهر بخواب رود، که چنین زنی را ملائکه لعنت کنند تا شوهر از خواب بر آید.
و از آن حضرت (ع): خدای رحمت کند بنده ای را که رابطه میان خود و زنش را نیکو سازد، که خداوند عز و جل سرنوشت زن را بدست او داده و وی را قیم و اختیاردار او نموده.
منبع: مکارم الأخلاق / ترجمه میرباقری، ج۱، ص: ۴۱۲تا۴۱۵.
