تقدیر از محمد قلی رنگساز به مناسبت روز خبرنگار

تقدیر از محمد قلی رنگساز به مناسبت روز خبرنگار

دورد بر شرف

هفده مرداد روز خبرنگار روز کسانی است که می نویسند و نوشته هایشان طلوع حقایق و چالش های عمومی است، نوشتن درد کسانی که نمیتوانند فریاد کنند و فریادشان بی صداست...روز خبرنگار، خبرنگارانی که راهیان آگاهی و راویان آزادی و نیک اندیشی اند.

سری به اطراف اگر بجنبد و نگاهی بیافتد، جمعی از صاحبان این سطور و واژه ها را می بینیم. محمد قلی رنگساز شخصی از این مجموعه است.

 او گزارشگر و خبرنگار صدا و سیمای مرکز آذربایجان شرقی در میانه است که از اوایل سال 89 فعالیت خود را بطور رسمی در دفتر ارتباط و رسانه فرمانداری شروع کرده است. در آغازین روزهای حضور رنگساز در میانه، عده ای از میانه ایها مخالف حضور وی در این شهر بودند، البته نه از حیث جبهه گیری در برابر تهیه گزارش و اخبار رسانه ای بلکه از این نظر که معتقد بودند در میانه افرادی با پتانسیل بالاتری برای این امر وجود دارند که الزاماً نیاز به حضور شخصی از شهر دیگر برای این فعالیت نمی تواند منطقی باشد اما او از میان تمام دلایل منطقی و غیر منطقی بی تفاوت گذر کرده و علی رغم تمام سنگ اندازیها با ساخت اولین گزارش در کنار مقصود رحیمی کار خود را آغاز می کند. رنگساز تا به امروز بالغ بر 90 گزارش را در کانامه خبری خود ثبت کرده است که در این میان بیش از 90درصد گزارش ویژه خبری وی تحت عنوان گزارش فاخر و برتر در استان و کشور از سوی صدا و سیما برگزیده شده است که این آمار دست کم در شهرستان های دیگر استان نظیر ندارد. او کسی است که جدا از کسب رتبه های استانی و قرار گرفتن در ردیف خبرنگاران و گزارشگران برتر استانی، افتخار کسب چندین مقام کشوری در سناریو نویسی خبری، بیان مندی فوق العاده در گزارشها و مدیریت پروژه های خبری را در کنار مقصود رحیمی که فیلم برداری تمام این مجموعه ها حاصل زحمات وی است دارا می باشد. گزارشهایی همچون میم مثل میانه سین مثل سینما، مادر، از میانه تا کیش، شاعر میانه ای و ... محصول همین رقابتهاست.

رنگساز فرزند آذربایجان زاده ی آذرشهر است اما مام میانه را فهمیده و با مصائب و شادیهای میانه ایها زندگی می کند. او در هوای میانه نفس می کشد و دین خود را به این شهر می پردازد.

وی با فعالیت ها و جنب و جوشهای خبری اش در لایه های فکری تمام افراد متحجر مخالف، این باور را ایجاد کرد که از خودمان است و بهتر از خیلی از ماها توان انتقال مفاهیم در رسانه را داراست. گزارشگر میانه در گزارشهایش می آموزد که می توان شخصیت حقیقی مردم و مسئولان را دوست داشت اما از عملکرد حقوقی آنان انتقاد کرد، می آموزد که میان عقده گشایی و پرسشگری توفیر فراوان است.

رنگساز عزیز؛ می توان رسالت خبر را از تو آموخت، می توان با تو همگام نبود اما حقیقت کار و تلاش تو را دریافت.

ما نیک می دانیم که بی گمان تو از جنس کسانی نیستی که نان و صدقه ی برخی نهادها را می خورند و به اسم تهیه خبر سینه چاک  فعالیت های نکرده و قصور رؤسای برخی ادارات می شوند، همان معلوم الاحوالان و اشخاص حقیقی که نه حقیقی بودنشان را می توان پذیرفت و نه در قد و قواره ی روابط عمومی ادارات می توان جایگاهی برایشان تعریف کرد. همان همه کاره های هیچ کاره...

تو نه دوربینت، نه صدایت و نه بغض آهنگینت هیچ کدام برای جناح و فرد خاصی نمی لرزد، وام دار شندرغاز چک های گرفته از مسئولان نیستی. تفاوت از آسمان تا زمین خداوند است میان تو که با شرافت، قصور برخی مسئولین و دلایل عقب افتادگی یک شهر از پیشرفت را فریاد می کشی با خبرنگاران قلابی!

این نگارش به بهانه روز خبرنگار صرفاً به بیان گوشه ای از کوششهای افرادی چون "محمد قلی رنگساز و مقصود رحیمی" پرداخت کسانی که همواره برای پیشرفت میانه تلاش می کنند اما کمتر به یادشان هستیم.

روزتان فرخنده، راهتان پر رهرو