اسراف گرایی آفتی برای فرهنگ خیریه
«بسمه تعالی»
اسراف گرایی آفتی برای فرهنگ خیریه
چند روز پیش ، یکی از همسایگان ما به رحمت خدا رفته بود. از مقابل درب منزل ایشان رد میشدم که دیدن صحنه ای چنان توجهم را جلب کرد که لحظه ای ایستادم و با تعجب نگاه کردم . بستگان و همسایگان برای عرض تسلیت آنقدر بنر و اعلامیه به خانواده متوفی داده بودند که علاوه بر اینکه کلیه در و دیوارها پر از بنر و اعلامیه و دسته گلهای رها شده بود، حتی خانواده متوفی برای چسباندن مابقی مجبور به بستن داربست در مقابل درب منزلشان شده بودند.
سئوالی که در آن لحظه از ذهنم گذشت این بود که واقعاً مبنا و فلسفه این کارهای ما چیست؟ آیا به غیر از دردسر برای خانواده متوفی که در اوضاع نامساعد روحی نیز به سر می برند فایده دیگری هم دارد؟؟ به صراحت می توانم بگویم که تعداد بنرها بالغ بر 50 عدد بود. این تعداد بنر و اعلامیه برای شادی روح متوفی چه کمکی می کند؟ با یک حساب سر انگشتی متوجه می شویم که اگر این پولها درست مدیریت شود و در امور خیریه و عام المنفعه سرمایه گذاری شود منافع آن به کل شهر خواهد رسید.
متاسفانه در برخی از مراسمات عزاداری که در میانه برگزار می گردد مراسم ختم باید با انواع و اقسام بنرها، دسته گلهای بزرگ و گران قیمت و شام و ناهارهای چندصد نفری و.... برگزار گردد که در مراسمات نیز افراد متمول زیادی برای شام و ناهار دعوت شده و از فقرا و نیازمندان در آن خبری نیست.
از پیامبر خدا نقل است که می فرمایند : محبوب ترین کارها در پیش خداوند کاری است که دوام آن بیشتر است، اگر چه اندک باشد.
ما می توانیم با تغییرات جزئی و حذف برخی از کارکردهای غیر ضروری ، در بینش و فرهنگمان ، اعمالمان را ماندگارتر و بادوام تر کنیم. و با کارهایمان تصویرگر مسیر جدیدی برای دیگران باشیم. خیلی از کارها فضیلت و پاداش فراوانی دارند. کم نیستند در شهر ما مراکز خیریه ای که وظیفه کمک رسانی به فقراء واقعی شهرمان را بر عهده دارند و اموراتشان با حداقل کمکهای نقدی ما می گذرد. یا اطعام گرسنگان ، کمک در هزینه های ساخت و ساز مساجد ، و یا کمک به بیمارانی که از پس هزینه های سنگین درمانی بر نمی آیند و امثالهم.
بیائید با شکستن دیوار محدودیت ها ، به جای خریدهای غیر ضروری و بی ارزش، هزینه این کارها را به اعمال صالحی که تا ابد امتداد پیدا می کنند اختصاص دهیم. همه مشکلات شهر ما ناشی از بی توجهی مسئولین ما نیست خود ما هم در عدم پیشرفت شهرمان نقش بزرگی داریم. باید شعارها را کنار گذاشته و فرهنگ انفاق و شرکت در امور عام المنفعه را که یادگار ائمه و معصومین ما نیز هست را جایگزین فرهنگ اسراف و ریخت و پاشهای بی خاصیت کنیم و این را بخاطر داشته باشیم که تا خود ما نخواهیم هیچ اتفاق خوبی در شهرمان نخواهد افتاد پس بیائید از خودمان شروع کنیم.
