بی توجهی مردم و بالطبع مسئولین نسبت به مسائل و مشکلات شهر
از تمامی دوستان تقاضا دارم برداشت خود از این متن را با دوستان و خانواده خود در میان بگذارند.
باشد که این کار به نوعی تقویت روحیه خواستن در خود و خانواده و دوستان باشد.
از مدیران سایتها خواهشمندم که این مطلب را در یک گوشه از وب سایتشان بصورت ثابت قرار دهند تا حتی برای یکبار هم که شده موضوعات زیر به چشم شهروندان بخورد.شاید تلنگری برای هشیاریمان باشد.
نزدیک یک سال است که میانه در یک خواب غفلت فر روفته است.البته هیچ حرفی بدون مدرک خریدار ندارد.
از زمانی که وب سایتهای میانه ایجاد شد و فعالان سایبری شکل گرفتند مشکلات شهر هر چند ساده و کوچک تا بسیار مهم توسط اعضا در سایتها اطلاع رسانی میشد.
مهمتر اینکه اعضا و بازدیدکنندگان و فعالان پیگیر این مشکلات بودند و با نظرات و پیگیری های خود زمینه را برای پاسخگویی مسئولان تنگتر میکردند بطوریکه مسئول برای روشن شدن افکار عمومی و موضوع هم که شده,خود را مکلف به پاسخگویی میدید.
انصافا بیشتر انتقادات و گوشزد ها در چند وقت اخیر جواب ها و عملکرد های قابل ذکری بدنبال داشت بطوریکه چندین جوابیه و تجدید نظر در امور شهر مشاهده گردید.مثلا تابلو راهنمایی,آسفالت,سد معبر,بهداشت و بیمارستان و...
اما در این یکسال که گذشت,دوره نشست و بی توجهی مردم و فعالان نسبت به وقایع شهر بود.نه از انتقاد خبری بود و نه از پیشنهاد.شاید در نظر خیلی ها اینکار تکراری شده است که تصور اشتباهی میباشد.
اما همین کم توجهی به رویداد ها و آینده شهر اثرات سریعی بر زندگی ما دارد درحالیکه ما با اندکی دقت و توجه به همین رویداد میتوانیم نقش بسزایی را در آینده خود و فرزندانمان داشته باشیم.
تا کی باید نسبت به آینده خود بی اعتنا باشیم؟
پس کی میخواهیم کاری انجام دهیم؟
چرا فقط ما با این مشکلات مواجه هستیم؟
چرا جاهای دیگر روز به روز پیشرفت میکنند؟ولی سرعت ما کم است؟
لطفا بر روی این سوالات فکر کنید!
تابحال شده به اداره ای مراجعه کنید و تمامی کارمندان جای خود باشند؟
تابحال شده رئیس یک اداره بصورت منظم در زمان مناسب وارد محل کار شود و در زمان مناسب خارج؟
تابحال شده از با برنامه بودن مکانی در شهر لذت ببرید؟
تابحال شده به ترمینال بروید و با یک وسیله مناسب و سر ساعت حرکت و به مقصد برسید؟
تابحال شده نرخ کرایه های حمل و نقل (چه شهری و چه برون شهری)معین و ثابت باشد؟
تابحال شده یک مسئول قبل از احساس نیاز مردم دست بکار شده و مشکلات را شناسایی و حل کند؟
تابحال شده هنگام مراجعه به بیمارستان ها امکانات را در شأن میانه ببینید؟
تابحال شده در مناسبت ها چهره میانه را مناسب ببینید؟
چرا تابحال یک مرکز فرهنگی مناسب برای اقشار مختلف ایجاد نشده است؟
تابحال چقدر در انتخابات مان دقت و وسواس به خرج داده ایم؟
آیا فقط کار ما انتخاب است؟یا اینکه ایشان کاندید شده بود تا آنطور که ما میخواهیم خدمت کند؟
همین لفظ انتخاب خود مهمترین عامل موثر بر آینده شهر است.
و بسیار سوال دیگر که مطمئنا در ذهنتان بسیار است.
باید قبول کنیم که مشکل از خودمان است چون روحیه خواستنمان ضعیف است!
آیا باید منتظر باشیم که کسی بیاید و شهرمان را بسازد و مشکلات مارا برطرف کند؟یا خود باید دست بکار شویم و آینده مان را خودمان رقم بزنیم؟
همین خواندن و نوشتن خود به نوعی احساس مسئولیت و نقش پذیری میباشد.
امیدواریم روزی برسد که آگاهی از حقوق مان بجایی برسد تا آگاهانه ابراز نیاز کنیم تا دغدغه مسئولین شهر راضی کردن مردم شهر باشد و مسئولین مان به آن حد از توانایی برسند که بتوانند نیازهای مردم را شناسایی و بهتر راه و انتخاب را انجام دهند.
روزی که یک شخص نتواند با برنامه ریزی و زیرکی نظر مردم را جلب کرده و وعده های خلاف واقع داده و از نظر مردم برای خود نام و اعتبار کسب کند و همچنان مردم و شهر در کوچه های مشکلات سر در گم باشد.
