سیران یگانه آخرین قربانی نخواهد بود
با عرض تسلیت به خانواده و دوستان سیران یگانه
اما بعد ...
هر ساله چندین دانش آموز به دلیل اینکه کلاس آنها با کمبود لوازم گرمایشی مواجه است جان و زیبایی کودکی خود را ازدست میدهند و این سوال من و یا شاید سوال خیلی از شماها باشد آیا کسی به این سوالها پاسخی هم میدهد؟
جای دور نریم خیلی از روستاهای اطراف همین میانه با نبود گاز خانگی دچار مشکلات زیادی همچون :
هزینه زیاد خرید نفت و گازوئیل
خرید هرساله بخاری های نفتی
مشکلات حمل ونقلی همین سوخت ها
و ادامه این جریان ...
آتش سوزی خانه ها که گاهی اوقات منجر به مرگ میشود
مرگ خاموش
آیا مگه این روستا ها جز این استان یا جزئی از این کشور عزیزمان نیستند؟
چرا مسئولین هیچ کاری نمیکنند؟
شاید منتظر هستند که ایران رکورد مرگ با آتش سوزی رکورد شکستگی اعضای مردم این روستاها با بشکه نفت هستند؟
من یادم میاد که دوره ابتدایی را توی روستامون از خونه هامون نفت میبردیم مدرسه تا کلاسمون را گرم کنیم
یا که وقتی بارون یا برف می آمد معلم کلاس را تعطیل میکرد چون داخل کلاس طوری چکه میکرد که انگاری سقف نداشت
تا یادم نرفته بگم که کلاس هم نداشتیم و توی مسجد یا خونه های قدیمی و داغون روستا درس میخوندیم
این همه مشکلات تا نام ایران را سرافراز کنیم اما احساس میکنم که مردان ایرانی من و امثال منو که الان هم توی اون وضع و اوضاع هستند فراموش کرده اند.
این حق هیچکس نیست که با ثروت فقیر باشه کسی که فرش میبافه نباید رو حصیر باشه
اگرچه سختی از انسان یک کوه درد میسازه ولی از مردم ما درد داره یک مرد میسازه
