مواردی در مورد برخی از نوشته های آقای مهدی چهره
مواردی در مورد برخی از نوشته های آقای مهدی چهره
مهدی چهره:«با توجه به وجود منابع و ذخایر زیرزمینی و معادن در منطقه میتوان صنایع مرتبط با این منابع را در منطقه ایجاد نمود که هم از لحاظ اقتصادی و هم از لحاظ اشتغال زایی بسیار مهم می باشد.»
اساساً دیگر زمان بحث از مزیت های مطلق و برنامه ریزی بر اساس چنین مزیت هایی سپری شده است. در جهانی که می توان مزیت نسبی را ایجاد کرد، تخصص های تولیدی در سطح ملی و بین المللی توسط نهادها شکل می گیرد. دخالت دولت ها در تعیین جایگاه نهایی کشور در تقسیم کار بین المللی موثر است. حال اگر با توجه به پیشرفت های جهانی در زمینه صنعتِ اطلاعات و ارتباطات ملاحظه گردد که لزومی برای سرمایه گذاری در ذخایر و معادن و امثال آن نیست و باید در زمینه های دیگری منابع تخصیص یابد که بازدهی و رفاه بیشتری را ثمر دهد باید این کار از طریق نهاد سازی صورت گیرد.
برای مثال تخصص اروپای شرقی در تولید غلات بر ناتوانی کشاورزان اروپای شرقی و نبود نهادهایی مربوط می شود که در کشورهای غربی برای کشاورزی تاسیس شد. کشاورزان اروپای غربی در سایه نتایج حاصله از نهادها مذکور، توانستند کشاورزی را با تحولات فناوری و افزایش بازدهی همراه سازند.
مهدی چهره :«نبود سرمایه لازم از مهمترین مشکلات این بخش صنعت می باشد که دلایل مختلفی باعث آن گردیده است از جمله 1- روان نبودن قوانین و مقررات در جهت ایجاد تسهیلات در امر سرمایه گذاری 2- عدم هماهنگی حمایت دستگاههای مرتبط اجرایی از سرمایه گذاری (موانع اداری و...) بر این مشکلات می افزاید.»
نقدی که بر مورد «نبود سرمایه » وارد است را می توانید از نوشته بنده با عنوان « نقدی بر ایرادات آقای دکتر ناهیدی در شبکه سهند در مورد سند چشم انداز » مراجعه کنید.
مهدی چهره:«آشنا نبودن صاحبان سرمایه و سرمایه گذاران با قوانین و مقررات از موانع دیگر توسعه شهرستان میانه می باشد.»
وقتی در بند قبل مدعی هستید که قوانین و مقررات در زمینه سرمایه گذاری با مسائلی همراه است، چطور می توانید بگویید که آشنایی سرمایه گذار با قوانین مزبور رغبت سرمایه گذاری وی را بالا می برد.
مهدی چهره:« یکی از عوامل فرار سرمایه و سرمایه گذاری از منظر فقدان تشکیلات مرتبط اجرایی در بخش های صنعت و معدن در شهرستان میانه می باشد».
اساس شما برای سرمایه گذاری قوانین است یا دستگاه ها و ادارات؟ نمی گویم که بی اثر است ولی حضور سازمان مرتبط صنعتی موردی قابل اتکا برای سرمایه گذاری نیست. مثل اینکه بگوییم چون بیمارستان مجهز در شهر میانه تاسیس شود دیگر بیماری نخواهیم داشت. بیماری عوامل دیگری دارد. همچنین اگر دستگاه صنعتی در شهر مستقر شود کسانی که توان مالی برای تامین سرمایه گذاری را دارند سرمایه خود را در بخش تولیدی به کارخواهند انداخت! به نظر بنده باید متغییر تحلیل همان مقررات سرمایه گذاری باشد و همچنین بررسی اجتماعی موضوع. اینها چرخ های گرداننده هستند.
مهدی چهره:«اصلاح بیماری سیستم اداری شهرستان از طریق تعیین مدیران توانمند توسط همان وکلای خویش آنهم بر اساس و مبنای شایسته سالاری اقدام نمایند.»
در نقد این مورد به نوشته بنده با عنوان « نیاز سازمان به ارزش های اخلاقی » مراجعه کنید.
این نقد به پیشنهاد اقای مهدی چهره نوشته شده است و در روزهای خوش آینده اگر عمری باقی باشد دیگر نوشته های ایشان را نیز مرور خواهم کرد و نظرات خودم را در مورد آنها خواهم نوشت.
