حاشیه نشینی غده ای بر زیبایی شهر و معضلات آن( چه کسی مسئول است)
میل به کمال همیشه در انسان وجود دارد چه در زمینه معنوی و چه مادی
افراد عموماً برای دست یابی به امکانات رفاهی و بهبود شرایط زندگی تن به مهاجرت از زادگاه خود میدهند . به امید دست یابی به شرایط ایده ال تر از زندگی قبلی
عموما مهاجرت ها از روستاهای کوچک که از نظر امکانات اولیه زندگی قادر به تامین افراد ساکن نیستند به شهر های اطراف با امکانات بیشتر ویا از شهر های کوچک به شهر های بزرگ و کلان شهرها به دلیل تجمع امکانات رفاهی ایده آل تر صورت میگیرد
در حالت کلی چون هزینه های زندگی اعم از هزینه جاری و تهیه مسکن در شهر ها خیلی بیشتر از روستا ها میباشد این افراد قادر به خرید مسکن در سطح شهر و مناطق تحت پوشش شهرداری نبوده و رو به خرید زمین درحاشیه شهرها که به دلیل نبود تفکیک استاندارد زمین مسکونی و نبود امکانات عمرانی قیمت به مراتب پایین تری دارند می آورند . و به دلیل نبود یک نقشه جامع برای تفکیک . خود به صورت مجزا اقدام به ساخت میکنند و این زمینها با تبدیل شدن به مناطق مسکونی خود جوش زمینه ساز ساخت و ساز های غیر استاندارد بعدی میشود
همیشه این مناطق مسکونی به دلیل غیر قانونی بودن ساخت و ساز ها از نظر امکانات بهداشتی و رفاهی مانند فاضلاب و جدول بندی خیابان، کوچه و تاسیساتی همچون برق و گاز در سطح کاملا غیر استاندارد بوده و کمبود دارند
از طرفی ساخت و ساز ها نیز در این مناطق به صورت تصاعدی بالا میرود و بعد از مدت اندکی شاهد دیدن منظره ای نا منتظم از معماری شهری خواهیم بود که خود مانع پیشرفت فیزیکی در توسعه استاندارد معماری شهری خواهد بود.
برای حل این معضل باید ریشه بیماری خشکانده شود . در واقع با افزایش امکانات رفاهی بهداشتی و معیشتی در روستاها میتوان شرایط زندگی و پیشرفت روستا را بهبود بخشید و از مهاجرت های نادرست که خود باعث به وجود آمدن چالشهایی در زندگی ساده و بی ریای روستاییان عزیز میشود جلو گیری کرد
از طرفی با مناسب شدن شرایط زندگی در روستاها زمینه برای مهاجرت معکوس و روی آوردن روستاییان به روستاها برای کشاورزی و دام پروری فراهم میشود و چرخ های تولید دوباره رونق میگیرد که خود سبب بهبود سطح رفاه عمومی خواهد شد.
همچنین شهرداری ها نیز میتوانند با شناسایی مناطق مستعد توسعه شهری اقدام به تفکیک استاندارد شهری و تخصیص امکانات عمرانی رفاهی و فروش زمین ها و نظارت در ساخت و ساز ها هم خود کسب درامد نمایند و هم از به وجود امدن معماری غیر متعارف شهری که خود مانع پیشرفت معماری شهریست جلوگیری نمایند
