شهرمان میانه تا مراغه یا بناب شدن چقدر فاصله دارد؟

وقتی شهر عزیزمان میانه را با سایر شهرهای هم تراز مثل مراغه و بناب و. . . مقایسه می کنیم ،فاصله های فراوانی را می بینیم که به نظر این جانب این فاصله های فاحش از سوءمدیریت،بی توجهی و قصور مسئولین در طی زمان های طولانی است.
متاسفانه در شهرستان میانه به علت شعارگرایی مسئولین ،فضایی آلوده در شهر ایجاد می شود که در آن هیچ رفتارعملگرایانه دیده نمی شود و وضعیت همین می شود که مردم میانه سالهاست در آن با مظلومیت تمام زندگی می کنند و با مشکلاتش دست وپنجه نرم می کنند.
امروز مردم میانه با حسرت پیشرفت شهر هایی همچون مراغه و بناب را مشاهده می کنند و آرزوی مراغه یا بناب شدن را در دل می پرورانند.
حال قصد دارم به چند نمونه از این عقب ماندگی ها اشاره کنم:
الف)جایگاه و مقام شهرستان:
بهتر است بدانیم شهر مراغه به عنوان شهرستان ویژه و بعد از تبریز به عنوان شهر دوم استان آذربایجان شرقی معرفی شده است و فرمانداری ویژه ی مراغه به عنوان معاون استاندار قدرت اجرائی بیشتری نسبت به فرمانداری های شهر های دیگر استان دارد . همچنین چند روز پیش هم جلسه ی شورای اداری استان ،این بار نه در تبریز بلکه در مراغه بر گزار شد و مسئولین استانی در شهر مراغه برای سایر هم استانی ها تصمیم گیری کردند.
ب)علمی و فناوری:
ب-1)علوم دانشگاهی:همه ی ما شاهد پیشرفت علمی و فناوری و توسعه ی دانشگاه سراسری مراغه هستیم در حالی که اگر جمعیت دانشجویی در میانه بیشتر از مراغه نباشد قطعا کمتر هم نیست و حقا باید در میانه نیز یک دانشگاه سراسری مشابه شهر مراغه احداث گردد وآیاحق میانه که مهد عالمان دانشگاهی همچون پروفسور دکتر امینی و دها دانشمند دیگر هست،دانشگاه غیر انتفاعی عین القضات می باشد؟ و آیا این دانشگاه توانایی رقابت علمی با دانشگاه سراسری مراغه را دارد؟
ب-2)علوم حوزوی:شهر میانه دارای یک حوزه ی علمیه می باشد . حوزه ی علمیه ی جعفریه ی میانه که سالهاست رفت و آمد طلبه و رحانیون و عالمان دینی در آن بسیار کم دیده می شود و به هیچ وجه با حوزه ی علمیه ی بناب که یکی از قطب های حوزوی کشور اسلامی مان می باشد قابل مقایسه نیست و این حوزه علمیه با یک رکود رو برو شده است . که باز هم می توان گفت جمعیت روحانیون و طلاب در میانه کمتر از بناب نیست و شهرستان میانه که خواستگاه عالمان حوزوی همچون آیات اعظام:مرحوم احمدی میانجی ،مرحوم ملکی میانجی،مرحوم عبدالستار محمدی و. . . می باشد شایسته ی این گونه رکودی است ؟
ج)جذب سرمایه:
متاسفانه شهرستان میانه نمی تواند سرمایه ها را به سوی خود جذب کند ،مثلا همین چند ماه پیش کاخانه ی فولادی در بناب به وسیله ی بخش خصوصی احداث و توسط ریاست جمهوری افتتاح گشت که در خاور میانه رتبه ی اول را داشت در حالی که سر مایه گذاران (حتی سرمایه داران میانه ای )،سرمایه های خود را به دلایلی وارد شهر میانه نمی کنند.
د)فرهنگی:زمینه ی فرهنگی در شهرستان میانه زیر بنای بسیار ضعیفی دارد مثلا شهرستان میانه تا این زمان ،موزه ای نداشته و متاسفانه آثار تاریخی کشف شده در میانه به علت بی مسئولیتی برخی از مدیران زینت بخش موزه های تبریز و مراغه گشته و میانه محروم از نعمت موزه است . یا مثلا سینما که در هفته های پیشین در مورد آن به تفصیل بحث شد و هزاران هزار محدودیت فرهنگی که در میانه به چشم می خوردو هچکس پاسخگوی آن نیست.
ه)ورزشی:
امکانات و زیر بنای ورزشی در میانه بسیار ضعیف است. میانه یک سالن سرپوشیده ی چند منظوره باکیفیت روز و با وسائل و تجهیزات مدرن ورزشی ندارد حال آنکه میانه مهد ورزشکارانی همچون جهان پهلوان یوسف کرمی ،جهان پهلوان کاظم رجبی و دها ملی پوش و مدال آور است که در صحنه های مختلف جهانی و اخیرا در بازی های آسیایی گوانگ جو خوش درخشیدند.
و)امکانت شهروندی:
در مورد خدمات شهری و اجرائی که وضعیت واقعا درد آور است . شهرداری مراغه و بناب به فکر هر چه زیبا نشان دادن شهر و الگو قرار دادن شهر های بزرگی مانند تبریز هستند در حالی که شهرداری میانه هنوز نمی تواند چند خیابان را برف روبی کند!!!
ز)حمل و نقل:
ز-1)حمل و نقل درون شهری :
حمل و نقل درون شهری در میانه با تاکسی های اکثرا فرسوده و قدیمی انجام می شود و نمی دانیم که چه زمانی مسئولین ذی ربط قصد دارند اصلاحی در مورد این تاکسی ها ی فرسوده داشته باشند و به تعویض آنها مبادرت نمایند(الله عالم)و شهر میانه از ناوگان اتوبوس رانی بی بهره است حال آنکه در شهر مراغه اتوبوسرانی مجهزی در شهر برای حمل و نقل مسافرین درون شهری وجود دارد.
ز-2)حمل و نقل برون شهری:
"وضعیت ترمینال میانه واقعا در شان استان نیست." این سخنی بود که استاندار محترم طی بازدید از ترمینال شهر بیان کردند.ما هم از مسئولین و مدیران اجرائی انتظار داشتن فرودگاهی نظیر فرودگاه بناب را نداریم ،یک پایانه ی مسافربری استاندارد و مجهز نیاز مردم فهیم میانه را برطرف خواهد کرد.
و صدها عقب ماندگی دیگردر زمینه های مختلف که در نوشته های بعدی به آنها اشاره خواهم نمود.
سخن آخر:
مسئولین عزیز شهری ،به فکر عمل کردن به شعار ها و به فکر اصلاح و تحول بنیادی در شهرمان باشیم و بدانیم تا عمل نکنیم هیچ تغییری در شهرمان مشاهده نخواهیم کرد (با حلوا ،حلوا گفتن دهان شیرین نمی شود)
 پیامبر اکرم (ص):از کوتاهی در کارها بپرهیز که موجب پشیمانی است