نقدی بر مصاحبه حاج آقا مددی در روزنامه سهند تحت عنوان : «هیچ جایی نرفته ام که بی نتیجه باشد»

نقدی بر مصاحبه حاج آقا مددی در روزنامه سهند تحت عنوان :

«هیچ جایی نرفته ام که بی نتیجه باشد»

یاور احمدپور ترکمانی

1.مفهوم نماینده: مشخص شدن تلقی از مفهوم نماینده، منطق انتخاب ها، مرتبه بندیهای ایشان به همراه بسیاری از مسائل دیگر را مشخص و قابل ارزیابی عالمانه خواهد کرد. متأسفانه وقتی که تکلیف ما با مفهوم نماینده روشن نباشد، باز هم درباره مفهوم، ماهیت و فلسفه برنامه و برنامه ریزی و انتخابِ نماینده اتفاق نظری وجود نخواهد داشت و یا به عبارتی اشخاص یا همقطاران وی تصمیم ساز خواهند بود و برنامه همان خواهد بود که هر فرد نوعی یا همکیشان وی انجام می دهند و نتیجه ای جز دوری از عقلانیت جمع نخواهد داشت. این مورد در بحث عزل و نصب ها بیشتر پرداخته خواهد شد.

 «نماینده» به معنی وکیل، نایب و کسی که از طرف کس دیگر برای مذاکره در امری یا انجام دادن کاری، معین شده باشد. نمایندهِ مردم نیز در مقام وکالت آنها برای انجام دادن و تاکیداً در صورت وجود توان، برای به سر انجام رساندن امور، قابل تقلیل به منیت ها و سطح افراد نیست که مکرراً با «افعال صیغه اول شخص مفرد» مصاحبه ها و متن ها نگاشته شود. در صورتی که چنین باشد چیزی جز خودرأیی و خودکامگی برداشت نخواهد شد. برای هر وکیل ملتی، برنامه ها و تحقق آنها در عمل، به یک اعتبار برآیندی از همه ظرفیت های انسانی موجود در منطقه و کشور است که قابلیت و امکان فعلیت یافتن را داشته است. به همان اندازه عدم تحقق برنامه های وکیلِ ملت و عینیت نیافتن آنها می تواند پدیده ای چند وجهی باشد که مطالعه عرصه تمامی زیر سیستم های نظام اجتماعی را می طلبد و صرفاً نمی توان به کوتاهی وکم کاری نماینده منتسب شود. در صورتی  هم که بنا به گستره اختیارات نماینده، میزان تاثیر گذاری نماینده در معرض توجه یا انتقادِ بحق قرار گیرد، نمایندگان نیز باید واقعیات را همانگونه که هست بپذیرند و از نقد و نظرها در جهت اصلاح خود و پیشگیری از تکرار وقایع نامطلوب استفاده کنند و ارزیابی را به سطح برخورد سیاسی یا محاکمه افراد خاص متنزل نسازند. تفاوت برنامه نماینده با برنامه شخصِ نوعی، در این است که برنامه نماینده حداقل باید برآیند نظرات مردمی باشد که در حوزه انتخابیه وی زندگی می کنند و حتی بهتر است که نظرات کلیه آحاد یک کشور، با استفاده از رویه مردم سالاری، در برنامه او دخیل باشد. در حالی که برنامه اشخاص را خود شان تنظیم می کنند.

2.مسئله عزل و نصب ها: حاج آقا مددی، نماینده محترم مردم شهرستان میانه، در قسمتی از مصاحبه خود در روزنامه سهند، جایگاه نماینده را رفیع تر از عزل و نصب مسئولان دانسته و تاکید داشته که در این چهار سال کاری به عزل و نصب ها نخواهم داشت؟؟؟؟!!!! به نظر نگارنده اذعان به این مسئله نشان از ناآشنایی با اهمیت «سازمان ها» و تاثیراتی که روسای آنها در پاره ای از موارد با لحاظ اختیارت برنامه ریزی می توانند در مسیر تحول نهادی سازمان داشته باشند دارد. توسعه سازمان ها و تحول نهادین آنها بستر ساز توسعه می باشد. -بگذریم از این که هر چند استثنا وجود دارد، قاعده بر اولویت سازمان صالح است تا زعماء صالح. –مفهوم توسعه در ذات خود «تحول» و پویایی و حرکت از وضعیت موجود به سمت وضعیت مطلوب را حمل می کند. در صورت خوگیری به وضعیت هایی که ما را از مسیر توسعه منحرف می سازد و عدم احساس نیاز به تحول و دگرگونی، به تدریج توهم بدون مسئله بودن را در شهرستان ایجاد می کند و قریب به اتفاق مسائلمان را در شهرستان بازتولید می کند. به عبارتی دیگر در چارچوب شرایط امروز ممکن است مسائلی در شهرستان  باشد که همان موانع و مسائل با مختصر جرح و تعدیل سالهای گذشته است. البته موتور این فرایندِ باز تولیدِ مشکلات نیز غیر حساس شدن نسبت به محیط اجتماعی خودمان است که به دنبال خود غیر حساس شدن نسبت به ضرورتِ جدی گرفتن مسألهِ «شناخت علمی» در چارچوب موازین دانش تجربی را به همراه می آورد.

نکته عزل و نصب ها را باید به گونه ای در نظر بگیریم که با رویکردهای «همه یا هیچ» یا سیاه و سفید دیدن مسائل مرزبندی مشخصی پیدا کند. در این صورت می توان فرایند برنامه ریزی یک نماینده برای یک دوره چهار ساله را به صورت عرصه ای از مبارزه و رقابت فکری دید که کلیه نیروهای اجتماعی به قدر توانایی خود تلاش می کنند تا دیدگاه های خویشتن را به عنوان یک نظر مطرح سازند و به این ترتیب ما از افتادن به دام نادیده گرفتن نظرات افراد و نادیده گرفتن تمامی واقعیت ها با همه پیچیدگی هایش مصون خواهیم ماند. باید زمینه ای فراهم آید که در ارتباط با موضوع حاضر، قابلیت ها به همراه محدودیت ها، جنبه های مثبت به همراه منفی مسئله به بحث و بررسی گذاشته شود و برایند چنین مباحثی که انتقال نظرات مرتبطین با سازمان ها می باشد روشنگر برنامه نماینده گردد نه اینکه نماینده با اعمال سلیقه شخصی خود در این خصوص تصمیم بگیرد و زمینه نارضایتی مردم و رأی دهنده گان را موجب شود. نمونه بارز مسائل موجود شهرستان در سازمان هایی است که با حوزه دانش (دانشگاه) در ارتباط هستند و عملکرد این سازمان ها در برخی موارد هیچ گونه تناسبی با یک نظام دانش ندارد. برون داد نظام دانش زمانی طبق برنامه تضمین می شود که داده های آن نظامِ دانش، تناسبی با تعریف رسالت آن سازمان داشته باشد. حال اگر روزنه ای برای تحول سازمان از طریق انتصاب مدیرانی که عملکرد آنها با رسالت تعریف شده سازمان مرتبط باشد و از این طریق رفاه عموم را تضمین کند، بوده باشد هر گونه کوتاهی در چنین مسئله ای ایستادن در مقابل رفاه شهروندان است. فریضه «امر به معروف و نهی از منکر» فریضه بزرگی است که باید برپا شود. باید امر به معروف و نهی از منکر باشد تا نمازی باشد، تا زکاتی باشد، تا حجی باشد، تا خمسی باشد، تا قانونی باشد و تا اخلاقی باشد. حدود این فریضه تا آباد شدن زمین است. نباید امر به معروف و نهی از منکر را تنها به حدودی منحصر کنیم که کوچکترین ضرری به ما نرسد و تنها در این حدود تن به این فریضه بدهیم. کوتاه سخن اینکه در مواردی لازم است که عزلی صورت نگیرد ولی اگر شواهدی دال بر کوتاهی و مسئله آفرینی مسئولان با افراد زیربط باشد، انتظاری که از نماینده می رود برخورد منطقی و قانونی در مقام وکالت مردم است نه کوتاهی از آن.

3.مسئله دانشگاه ها:گرفتن اعتبارات، اخذ مجوز رشته های دانشگاهی، رفع مشکلات مختلف آنها و انتساب آنها به خود، بدون کوچکترین اشاره ای به تلاش ها، درخواست ها و فعالیت های دیگر نمایندگان در دوره های گذشته و فعلی و مسئولان، علارغم دادن شعار وحدت و همدلی، در آینده می تواند تبعات سنگینی برای شهرستان داشته باشد که انتخاب رویه ای عادلانه و منطقی که حق را به حق دار بدهد الزامی می نماید.

 واقعیت این است که در پاره ای موارد تسریع در کارها و گرفتن مجوزها در کمترین زمان و . . . نشان از مشکل در تصمیم سازی را دارد. در این امور مهم، کندی و ریز بینی از بروز مسائلی که به خاطر کوتاه بینی مسائل در آینده دامن گیر ما می شود مانع می گردند.

4.مسئله فرمانداری ویژه میانه و فرمانداری ترکمنچای و . . .:نماینده محترم شهرستان در مصاحبه خود مدعی شده اند که: « درخواست فرمانداری ویژه برای میانه و فرمانداری ترکمنچای و شهر شدن صومعه و آچاچی را کرده ام و خواهید دید که این کار را انجام خواهم داد».

 پیش بینی می شود که ادعایی این چنینی از سوی آقای حاج مددی و انتساب هر گونه فعالیت به خود برای آینده شهرستان و برای ترکمنچای مسئله ای جدی بیافریند و  آن از روند اموراتی که نماینده دیگر شهرستان و حتی مسئولان دیگر پیگیر آنها هستند منحرف سازد.

شعار وحدت که مسئله ای درهم تنیده و  بسیار پیچیده است به همین راحتی نباید فراموش کرد و تلاش آنهایی که باید با آنها همدلی و وحدت داشته باشیم را به هیچ شمرد. سهم کسانی که در گذشته ده ها و بلکه صدها بار مثل شما نماینده محترم به مسئولان تذکر داده اند را نباید به همین راحتی نادیده گرفت. نماینده دیگر شهرستان حتی با وجود ارتباط قوی با مسئولان دولت فعلی، وقتی مسئله فرمانداری ویژه میانه و فرمانداری ترکمنچای را پیگیر است، عادلانه سهم زحمت کشان قبلی را در این حوزه همیشه متذکر است و این باعث دلگرمی تمام زحمت کشان و تداوم تلاششان می گردد. ما از جنابعالی درخواست می کنیم که با توجه به ارتباط قوی مهندس حسینی با دولت، ایشان را در مسئله فرمانداری ویژه میانه، فرمانداری ترکمنچای و شهر شدن صومعه و آچاچی همراهی فرمایید و با ایجاد رویه های فردی در مسائل این چنین حساس، دلگرمی پشتیبانی و پیگیری را از هیچ مسئول و نماینده ای نگیرید.

5.در مورد مسئله بهداشت و درمان شهرستان میانه:در این حوزه نیز اگر زحماتی کشیده اید تشکر و قدردانی می شود ولی ظاهراً در فراهم دید امکانات بهداشت و درمان همچون MRIو دستگاه سی تی اسکن، که طی نامه نگاری های صورت گرفته از طرف ما، شهروندان، به مهندس حسینی، و پیگیری ایشان از وزارت بهداشت و درمان و دیگر سازمان های زیربط، مسئله حل گردید، نقش مهندس حسینی نادیده گرفته شده است.