جوابیه ای درخصوص مطلب بسیار ارزنده جناب آقای اسماعیل مختاری (دل خوش سیری چند؟)
امروز بعد از مدتها سیاحت درسایت میانالی بالاخره مطلبی توجهم را جلب کرد که بعد از خواندن چندین باره آن بیاد مصرعی از استاد شعر نو افتادم که ............دل خوش سیری چند؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
وقتی بهترین وامن ترین مکانهای تفریحی ما قلیان سراهای مملو از جوانان بی کار وسر کار است چه
انتظاری می توان داشت؟
وقتی تنها سینمای شهر یا به کلی بی خیال اکران فیلمها ست یا اگرهم تقی به توقی بخورد وفیلمی اکران کند به دلیل گرانی سرسام آور بلیط ورودی چندان ازآن استقبال نمی شود چه خرده ای به این جماعت تشنه سرگرمی وتفریح می توان گرفت؟
وقتی شهربازی ایستگاهی برای آهن قراضه های دیگر شهربازیهای کشور تبدیل شده وفقط چند ماه سال فعال است دیگر چه می توان گفت ؟
سگ بازی کار درستی نیست ؟متین ،ولی آیا این جوانان گذشته وحال محل دیگری برای وقت گذرانی وتفریح سراغ دارند ؟
هیئتهای ورزشی ما شدیدا با کمبود بودجه مواجهند ،برخی از هیئت های تازه تاسیس صرفا با بودجه شخصی اداره می شوند وصدها اما واگر دیگر والبته دراین میان گوش شنوایی هم اگر باشد با اینهمه هیاهوهای سیاسی وبداخلاقیها وبگم بگم هاوبگو مگوها ....................ای بااااااااابااااااااااااا!!!!!
راستی وقتی استادیوم ورزشی افتتاح شود جوانان ما پول توجیبی کافی برای کرایه رفتن به آنجا وتهیه بلیط
ورودیه راخواهند داشت یا ................؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
